Bądź tym, za kogo uchodzisz

ما دمت حيا لن أخسر الأمل

                             
                                       (Dum spiro, spero czyli: "dopóki oddycham, nie tracę nadziei")   

Bosa na śniegu

Ósemki kreślisz

Głośno śmiejesz się z mrozu





I za to właśnie kochają Ciebie

Samotnie w wierszach żyjące anioły

Tomiki młodych poetów pękają od nich w szwach

Nagą prawdą jest Twoja twarz

Iluzją zaś matematyczny świat

Enigmatyczny symbol nieskończoności

Jawi się jako szron na Twych włosach

Esto quod esse videris